Azərbaycanın əzəli bölgələrindən biri olan Zəngəzur qəzasının Gorus və Qafan nahiyəsinin yaxınlığında yerləşən Qubadlı nahiyəsinin (Həkəri və Bərgüşad çayları hövzələrinin) bir çox yaşayış məntəqələri 1905-1920-ci illər ərzində ardıcıl surətdə silahlı erməni quldurlarının təcavüzünə, dinc sakinləri isə soyqırımına məruz qalmışdır. Belə ki, yaxınlıqdakı Gərəvinc, Xot, Şner, Xınzirək, Muğancıq kəndləri Gorus çayı sahilində yerləşməklə (bu kəndlər əvvəllər müsəlman-türk kəndləri olub, sonradan orada haymənşəlilər məskunlaşıb. Məsələn, Bərgüşad çayı üzərində olan Şahverdilər kəndi 1954-cü ildə düşmənə verilib, adını qoyublar Voratan kəndi) Qubadlı nahiyəsinin Eyvazlı, Novlu, Gürcülü, Məzrə, Davudlu, Qədili, Əliquluuşağı kəndləri ilə ara məsafəsi 1-16 kilometr təşkil edir (Şahverdilər və Eyvazlı kəndlərinin arası 1 kilometrdir, Novlu kəndindən Gorus şəhərinə məsafə 16 kilometrdir).

Mən bu gün bir qubadlılı qadın olaraq, Sərdar Cəlaloğlunun Xalq Qəhrəmanı Həcər xanımla bağlı zəvzədiklərinə cavab verməyəcəm. Çünki, Qubadlının KİŞİləri yetərincə onun cavabını veriblər. Yoxsa, onu Həcər xanımın tüfənginə qoyub İrəvana atardım. Niyə İrəvana? Ona görə ki, onun fikrində olanlar ancaq orada cəmləşiblər. Mən humanist adamam, bilirəm ki, orda ona daha rahat olacaq. Qoy, həmfikirlərini başına toplayıb Azərbaycanın qəhramənalarını rahatlıqla, dəstəklə şərləsin, qadınları böhtanlasın, alçatsın. Bəlkə ona orda Milli Qəhrəman adı da verdilər. Yoxsa bura qalıb  qan qaraltmasın. Təsəvvür edirəm Qubadlı kişilərinin ona cavab verincə necə əziyyət çəkdiklərini;  Səviyyə söhbəti. Axı  yengəlik etməklə, “şam tutmaq”la gündəmə gələn birinə cavab vermək bir Azərbaycan kişisi üçün heç də asan deyil. Mən sadəcə bir Azərbaycan qadını kimi ona kiçik  xatırlatma edəcəm;