Müraciətdə deyilir: “Əziz xalqımız, müzəffər Ordumuz, möhtərəm Prezidentimiz, Ali Baş Komandanımız! 27 sentyabrdan başlanan Vətən müharibəsi böyük Zəfərlə - Ermənistanın hərbi məğlubiyyəti ilə başa çatdı. Bütün müharibələrin sonu sülhlə, danışıqlar və masa arxasında imzalanan sənədlərlə sona yetir. Azərbaycan 44 günlük bu savaşdan şərəflə, alnıaçıq, üzüağ çıxdı. Ermənistan miskin, ağır məğlubiyyətini rəsmən etiraf etdi, işğal olunmuş digər bütün rayonlardan çəkiləcəyini bəyan etdi. Hələ də işğal altında olan digər rayonlarımız - Ağdam, Laçın, Kəlbəcər qısa bir müddətdə qan tökülmədən qaytarılacaq. Bu da döyüşlərlə qazanılmış qələbə qədər əhəmiyyətlidir. 28 ildir ki, dogma yurd-yuvalarına həsrət qalan on minlərlə məcburi köçkünün öz dədə-baba torpaqlarına qayıtması üçün yollar açılır, nəhəng quruculuq, abadlıq işlərinin aparılması üçün imkanlar yaradılır.
n əsasını 1747-ci ildə Pənahəli xan (
Azərbaycanın Qurtuluş Savaşı Zəfər gününə yaxınlaşır, Laçın, Şuşa, Kəlbəcər, Ağdamın donuzlardan təmizlənməsi əməliyyatı son fazaya qədəm qoyur, “dqr” deyilən bədnam qurum tarixin zibil qutusuna atılır. İndi ən vacib məsələlərdən biri də mühasirədə qalan mülki əhalidən mümkün qədər çox sayda əsir, girov götürməkdir. Çünki, Əsir və itkin düşmüş, girov götürülmüş vətəndaşlarla əlaqədar Dövlət Komissiyasının rəsmi məlumatına görə, 1-ci Qarabağ savaşından ermənilərin əlində qalan itkin düşmüş, əsir-girov götürülmüş 3890 nəfər qeydiyyatından keçən həmvətənimizin adı var; onlardan hərbçilər - 3171 nəfər, mülki şəxslər - 719 nəfər (71 uşaq, 267 qadın, 326 qoca), kişilər - 3623 nəfər, qadınlar - 267 nəfər. 